Mikroskopowe zapalenie jelita grubego (MZJG) to choroba o złożonej, wieloczynnikowej i nie do końca poznanej etiologii, zaliczana do nieswoistych chorób zapalnych jelit, która charakteryzuje się m.in. przewlekłą wodnistą biegunką, najczęściej bez jakichkolwiek nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych, obrazowych i endoskopowych.Jednym z częstszych powodów zgłaszania się pacjentów na wizytę do lekarza są choroby jelit. Objawy zazwyczaj są uciążliwe i zmuszają do szybkiej interwencji. Zdarza się jednak, że proces chorobowy ma charakter przewlekły, a dolegliwości są mniej nasilone. Objawy choroby jelita grubego oraz cienkiego często nie różnią się od siebie. Objawy choroby jelitJelito grube – choroby, objawyJelito cienkie – choroby, objawyChoroby jelit – objawy skórne Często występujące objawy choroby jelit to na przykład zmiany rytmu wypróżnień, nudności oraz wymioty. Schorzenia takie jak nieswoiste zapalenia jelit, nowotwór, uchyłkowatość i inne choroby jelita grubego objawiać się mogą dopiero po dłuższym czasie trwania procesu chorobowego. Niektóre choroby jelit mogą reprezentować swoje symptomy na powierzchni skóry. Objawy ze strony przewodu pokarmowego są bardzo do siebie podobne, dlatego aby postawić odpowiednią diagnozę, zazwyczaj niezbędne jest wykonanie wielu badań dodatkowych. Niespecyficznymi objawami chorób jelita są: zmiany w konsystencji stolca (pojawiają się zaparcia lub biegunki) obecność świeżej krwi lub śluzu w stolcu nudności wymioty bóle brzucha stan podgorączkowy lub gorączka zaburzenia wchłaniania substancji odżywczych. Najczęstszym powodem zgłaszania się do lekarza w związku z chorobami przewodu pokarmowego są zapalne choroby jelit. Objawy charakteryzują się przede wszystkim zwiększoną ilością oddawanego kału, jego półpłynną konsystencją, często pojawiają się też nudności, wymioty, a także gorączka. W przebiegu tych schorzeń może dojść do szybkiego odwodnienia organizmu, co objawia się zmniejszoną elastycznością skóry i podsychaniem śluzówek. Nieswoiste zapalne choroby jelit, takie jak choroba Leśniowskiego – Crohna oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego, to choroby o podłożu autoimmunologicznym, które mogą wystąpić na różnych odcinkach przewodu pokarmowego, mają charakter przewlekły, a ich objawem może być znaczny spadkiem wagi. Najczęstszą przewlekłą chorobą dotykającą jelita jest choroba jelita drażliwego. Objawy nie mają podłoża organicznego ani biochemicznego. Zazwyczaj pojawiają się bóle brzucha i zmiana rytmu wypróżnień. U około 80% osób cierpiących na to schorzenie występują zaburzenia psychiczne. Czym charakteryzują się choroby jelit u dzieci? Objawy są zazwyczaj bardziej uciążliwe, częściej dochodzi do odwodnienia organizmu. Straty w gospodarce wodno-elektrolitowej muszą być uzupełnione jak najszybciej, gdyż znaczne utraty płynów w związku z wymiotami i biegunką mogą doprowadzić do konieczności hospitalizacji. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw suplementów, 30 saszetek 99,00 zł Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Odporność Estabiom Baby, Suplement diety, krople, 5 ml 28,39 zł Odporność Estabiom Junior, Suplement diety, 20 kapsułek 28,39 zł Jelito grube – choroby, objawy Jelito grube, czyli końcowa część przewodu pokarmowego, jest najbardziej podatne na choroby ze względu na funkcję, którą pełni. Bardzo częstą przyczyną schorzeń jelita grubego są błędy dietetyczne, które mogą wywołać niespecyficzne objawy. Jakie są objawy chorób jelita grubego? Zależą one od zaawansowania choroby, lokalizacji oraz konkretnej choroby, jaka je wywołuje. Najczęściej występującymi chorobami jelita grubego są zapalenia oraz choroba uchyłkowa jelita grubego. Najgroźniejszą z chorób jest jeden z częściej spotykanych nowotworów – rak jelita grubego. Choroby jelita grubego i objawy towarzyszące im objawy często przez długi czas są dla pacjenta niezauważalne. Jelito grube jest miejscem szczególnie narażonym na powstawanie uchyłków w przewodzie pokarmowym. Objawy choroby uchyłkowej jelita grubego pojawiają się zwykle dopiero na etapie jego zapalenia. Dominującymi dolegliwościami jest wtedy ból w lewym dole biodrowym, gorączka, zmiana rytmu wypróżnień, wzdęcia i zaparcia. Nowotworowa choroba jelita grubego objawia się często w bardzo zaawansowanym stadium. Jej najwcześniejszymi objawami jest niedokrwistość spowodowana krwawieniem w świetle jelita, osłabienie oraz obecność utajonej krwi w stolcu (z tego powodu po 50. roku życia powinno się regularnie wykonywać badanie na obecność krwi utajonej). Objawom może towarzyszyć utrata masy ciała. Zobacz także Jelito cienkie – choroby, objawy Jelito cienkie jest miejscem, w którym następuje intensywne trawienie i wchłanianie składników odżywczych. W tym odcinku przewodu pokarmowego mogą wystąpić niedobory enzymów trawiących substancje odżywcze. Specyficznymi chorobami dla tego odcinka jest celiakia, nietolerancja laktozy i inne zaburzenia wchłaniania. Objawy chorób jelita cienkiego związane z nietolerancją pokarmową pojawiają się po ekspozycji na konkretny składnik pokarmowy, ustępują natomiast po wykluczeniu go z diety. Przykładem takiej choroby jest celiakia – choroba charakteryzująca się nietolerancją na gluten zawarty w niektórych rodzajach zbóż. W jej przebiegu może dojść do anemii, osteoporozy, spadku masy ciała lub zatrzymania wzrostu u dzieci. Choroby jelit – objawy skórne Choroby jelit mogą manifestować się objawami nie tylko ze strony układu pokarmowego. Dość częste są zmiany skórne, z którymi pacjent w pierwszej kolejności zwykle udaje się do dermatologa. Najczęściej pojawiają się one w przebiegu nieswoistych zapalnych chorób jelit. Objawy skórne zależą od stopnia nasilenia choroby, są różne w różnych okresach jej trwania. Najczęściej jest to rumień guzowaty lub wysypka. Chorobą współistniejącą z nieswoistymi zapaleniami jelit najczęściej jest łuszczyca. Najnowsze w naszym serwisie Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. lek. Ewelina Stefanowicz Lekarka stażystka, absolwentka Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Mam za sobą wiele miesięcy praktyk w licznych trójmiejskich szpitalach. Interesuję się funkcjonowaniem ludzkiego organizmu zarówno od jego fizycznej, jak i psychicznej strony Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
Gdy zapalenie uchyłków jelita dotyka osoby młodsze, w dobrym stanie ogólnym, zazwyczaj wystarczy leczenie ambulatoryjne. Jednak w pewnych przypadkach konieczna jest hospitalizacja: „Jeżeli przebieg jest ciężki, mamy do czynienia z osobą starszą, obciążoną wieloma chorobami przewlekłymi, jak na przykład cukrzyca, choroba nerek
Pytanie nadesłane do redakcji Moja dziewczyna ma mikroskopowe zapalenie jelita i bardzo się denerwujemy. Czy jest to poważna choroba i w jaki sposób ją się leczy? Odpowiedziała dr n. med. Anna Mokrowiecka specjalista chorób wewnętrznych specjalista gastroenterolog Oddział Kliniczny Gastroenterologii Ogólnej i Onkologicznej Uniwersytecki Szpital Kliniczny UM w Łodzi Brakuje informacji, jaki typ mikroskopowego zapalenia jelita grubego został rozpoznany. Wyodrębnione są dwie główne jego postacie - kolagenowe i limfocytowe zapalenie jelit. Nie wiemy także, jak bardzo nasilone są objawy - głównie na podstawie obrazu klinicznego i odpowiedzi na leczenie można ocenić ciężkość choroby. Jest to rzadka jednostka chorobowa, charakteryzująca się występowaniem przewlekłych biegunek bez domieszki krwi, z obecnością typowych zmian w błonie śluzowej jelita grubego obserwowanych w badaniu histopatologicznym. W kolagenowym zapaleniu główną zmianą jest pogrubienie warstwy kolagenu pod nabłonkiem, a w limfocytowym - podwyższenie liczby limfocytów śródnabłonkowych. Wyniki badań endoskopowych i obrazowych zwykle są prawidłowe. Zapalenia te są częstsze u osób starszych po 65. rż. Stwierdzono współwystępowanie z różnymi chorobami autoimmunologicznymi (celiakia, reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Hashimoto, zespół Sjögrena, cukrzyca). Dlatego uważa się, że wystąpieniu choroby może sprzyjać predyspozycja genetyczna, a także przebyte zakażenia jelitowe czy stosowanie niektórych leków. Leczenie polega na stosowaniu leków przeciwbiegunkowych (loperamid), pochodnych kwasu 5-aminosalicylowego (mesalazyna). W cięższych przypadkach pomocne są steroidy (budezonid), a w razie oporności - leki immunosupresyjne (azatiopryna lub 6-merakptopuryna). Stosowane bywały z gorszym efektem cholestyramina i preparaty bizmutu (trudno dostępne w Polsce).
Czy czopki, pianki lub wlewki mogą podrażniać odbyt i zaostrzać objawy WZJG lub Crohna? Powiedz o nas swoim pacjentom - wiele materiałów z tej strony pozwoli im uzyskać odpowiedzi na powtarzające się pytania. Udostępniaj nasze materiały i infografiki w mediach społecznościowych. Dopuszczamy opcję publikacji artykułu o wysokiej
19-latka pisze, że stosowała już dietę. Dziewczyno - diety nie stosuje się przez tydzień. Przez 19 lat opychasz się fast food-ami, wysoko przetworzonym, nafaszerowanym do granic możliwości żarciem, różnej maści pomyjami z mleczarni i chcesz żeby jakaś tam tygodniowa dietka, albo specyfik przepisany przez lekarza załatwił za Ciebie lub za "piszankę" cały problem. W nie rozumiecie problemu i od tego należy zacząć. Nie wierzę, aby jakiś lekarz Wam pomógł. A gdyby trafił się taki ambitny samouk, lekarz z powołania, to powiecie że jest nawiedzony i bzdury wymyśla, bo nie pozwala wam jeść tego co dla was jest najsmaczniejsze. Już Hipokrates mawiał, że "Jelito korzeniem życia". Dlatego nie należy z niego robić śmietnika!!! Dobra, kilka słów konstruktywnych. Wprawdzie ktoś tu zawzięcie kasuje linki, ale może adresów nie pokasuje. Zatem podam wam adresy do preparatów, które na pewno warto zastosować i nie będę tutaj się rozpisywać - dlaczego. Warto wprowadzić jeden posiłek z kompozycją: siemię lniane + płatki owsiane + otręby orkiszowe + banan Na pewien czas Wykluczyć produkty mleczne. Warto odpuść sobie wszystko co zawiera mąkę pszenną. Także z tego powodu, że możesz mieć problem z uczuleniem (alergią) na pszenicę. Cierpi na to nieświadomie i w różnym stopniu nasilenia olbrzymia część populacji (ocenia się około 80% populacji krajów rozwiniętych). Wśród pokarmów powodujących alergię, pszenica jest na drugim miejscu, zaraz po krowim mleku. Temat jest obszerny i od pewnego czasu leży u mnie nieskończony artykuł na ten temat. Warto zrobić badanie na tolerancję glutenu. Odstawić absolutnie: kawa naturalna, napoje z marketu (mineralna - tylko ze szklanej butelki), alkohol, wszelkie łakocie, cukier, fast food-y, wszelkie wędliny, najlepiej też czerwone mięso (dopuszczalne jest pierzaste i rybki) itd. itp. - poczytaj na w/w stronach. Mógłbym tu jeszcze pisać do wieczora i przez następne dwa dni, ale moje pisanie chyb nikomu nie pomoże. Podałem adresy stron - proszę czytać, czytać, czytać. A gdy trochę poczytacie - to pogadamy. Dowiedzcie się też, co tak naprawdę producenci serwują wam w pożywieniu. Pozdrawiam. objawy alarmowe, które mogą świadczyć o poważniejszych chorobach przewodu pokarmowego, np. o rozwoju raka jelita grubego. Zwykle poza chudnięciem i biegunkami oraz zaparciami może na to wskazywać krew w stolcu. W takiej sytuacji należy przeprowadzić badania, np. kolonoskopię (wziernikowanie jelita grubego), które może wykryć guz. Co to jest limfatyczne zapalenie jelita grubego? Limfatyczne zapalenie okrężnicy jest typem mikroskopowego zapalenia jelita grubego, choroby objawiającej się przewlekłą wodnistą biegunką bez domieszki krwi. U chorych z limfatycznym zapaleniem okrężnicy w badaniu endoskopowym (badanie polegające na wprowadzeniu kamery do światła jelita grubego) lub w badaniu rentgenowskim wygląd jelita grubego wydaje się być prawidłowy, jednak w badaniu mikroskopowym wycinków pobranych w trakcie badania stwierdza się cechy mikroskopowego zapalenia jelita. Przyczyna schorzenia nie jest znana. Przegląd ten jest aktualizacją opublikowanego wcześniej przeglądu Cochrane. Jakie były dotychczas próby leczenia limfocytowego zapalenie jelita grubego? W leczeniu kolagenowego zapalenia jelita stosowano budezonid, mesalazynę z lub bez cholestyraminy, dipropionian beklometazonu i subsalicylan bizmutu (np. Pepto-Bismol®). Budezonid to lek steroidowy o działaniu immunosupresyjnym szybko metabolizowany przez wątrobę, co pozwala na zminimalizowanie efektów ubocznych związanych ze sterydoterapią. Lek ten przyjmuj się doustnie. Dipropionian beklometazonu jest również lekiem steroidowym. Leki steroidowe stosowane są w leczeniu zapalenia. Mesalazyna jest lekiem przeciwzapalnym (znana również jako 5-ASA) przyjmowanym zazwyczaj doustnie. Cholestyramina to lek stosowany do usuwania z organizmu kwasów żółciowych. Pepto-Bismol® jest środkiem chroniącym śluzówkę żołądka przed działaniem soku żołądkowego, stosowanym w celu łagodzenia dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Co było przedmiotem badania? Badacze postanowili ocenić, czy różne rodzaje leczenia wpływają na poprawę objawów (np. biegunkę) lub mikroskopowych cech zapalenia okrężnicy, a także czy występują efekty uboczne takiego leczenia. Badacze dokonali przeglądu literatury opublikowanej do dnia 11 sierpnia 2016 r. Co stwierdzili badacze? Odnaleziono pięć badań z udziałem 149 uczesników. Badania te oceniały budezonid w porównaniu z placebo (np. pigułkami z cukrem), mesalazynę w porównaniu z mesalazyną i cholestyraminą, dipropionian beklometazonu z mesalazyną i Pepto-Bismol® z placebo. Badanie porównujące mesalazynę z mesalazyną i cholestyraminą oraz badanie porównujące dipropionian beklometazonu z mesalazyną oceniono jako niskiej jakości. Badanie porównujące subsalicylan bizmutu (Pepto-Bismol®) z placebo oceniono jako niskiej jakości z powodu małej liczby uczestników (5 osób) oraz ograniczonych danych przedstawionych w badaniu. Pozostałe trzy badania oceniono jako wysokiej jakości. Połączona analiza danych pochodzących z dwóch badań (57 uczestników) wskazuje, że budezonid (9 mg/dziennie przez 6 do 8 tygodni) jest skuteczniejszy niż placebo w leczeniu biegunki i mikroskopowego zapalenia jelit. Poprawa w odniesieniu do biegunki została zaobserwowana u 88% osób przyjmujących budezonid w porównaniu z 38% osobami przyjmującymi placebo. Poprawa w zakresie mikroskopowego stanu zapalnego utrzymywała się u 78% badanych, którym podano budezonid w porównaniu z 33% badanych, którym podano placebo. Badanie porównujące mesalazynę (2,4 g/dzień) z mesalazyną i cholestyraminą (4 g/dzień) obejmowało 41 uczestników. Poprawa w zakresie biegunki utrzymywała się u 85% osób przyjmujących mesalazynę w porównaniu z 86% badanymi, którym podano mesalazynę i cholestyraminę. W badaniu oceniającym Pepto-Bismol® uczestniczyło pięciu pacjentów (9 tabletek po 262 mg/dobę przez 8 tygodniu versus placebo). Nie zaobserwowano różnic w zmniejszeniu nasilenia biegunki lub poprawy w zakresie mikroskopowego stanu zapalnego okrężnicy. W badaniu oceniającym dipropionian beklometazonu (5 lub 10 mg/dzień) w porównaniu z mesalazyną (2,4 g/dzień) uczestniczyło 46 pacjentów. Mimo, że u badanych otrzymujących dipropionian beklometazonu (84%) oraz mesalazynę (86%) zaobserowano poprawę w zakresie biegunki w okresie 8 tygodni, to nie utrzymała się ona po 12 miesiącach (odpowiednio 26% i 20%). Do działań ubocznych opisywanych podczas leczenia budezonidem należą m. in.: nudności, wymioty, ból szyi, ból brzucha, nadmierna potliwość i ból głowy. Do działań ubocznych opisywanych podczas terapii mesalazyną i cholestyraminą należą nudności i wysypka. Do działań ubocznych opisywanych podczas terapii dipropionianu beklometazonu należą wymioty, senność oraz zmiany nastroju. Nie zaobserwowano działań niepożądanych podczas przyjmowania Pepto-Bismol®. Dane niskiej jakości wskazują na skuteczność terapii budezonidem w limfocytowym zapaleniu okrężnicy. Dane niskiej jakości wskazują również, że mesalazyna z lub bez dodatku cholestyraminy oraz dipropionianu beklometazonu mogą być skuteczne w leczeniu limfocytowego zapalenia okrężnicy. Nie można sformułować żadnych wniosków w odniesieniu do subsalicylanu bizmutu ze względu na bardzo małą liczbę uczestników badania. W przyszłości badacze powinni skoncentrować się na przeprowadzeniu dużych badań oceniających budezonid w porównaniu z grupą kontrolną otrzymującą placebo w celu potwierdzenia sugerowanej skuteczności i bezpieczeństwa tej terapii. Subsalicylan bizmutu, który ma mniejszy potencjał toksyczności niż budezonid, również powinien zostać oceniony w dalszych badaniach. Skuteczność i bezpieczeństwo mesalazyny z lub bez dodatku cholestyraminy oraz beklometazonu dipropionianu powinny zostać ocenione w dużych badaniach z grupą kontrolną otrzymującą do tłumaczenia: Tłumaczenie: Maciej Drzewek Redakcja: Piotr Szymczak, Piotr Sawiec Aktualizacja: Magdalena Koperny, Małgorzata Kołcz eZkd. 454 431 438 330 396 392 370 9 72